تسنیم: نماینده مردم تهران در مجلس خاطرات خود را از حسن حبیبی در دوران معاون‌اوّلی وی بازگو کرد.

 
 
مجتبی رحمان‌دوست نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی  با اشاره به درگذشت حسن حبیبی به بیان خاطراتی از وی پرداخت و اظهار داشت: در نیمه دوم سال 1378 به مسئولان و مقامات وقت از جمله وزرا، استاندارها، معاونان آنان و سایر مسئولان کشور پیشنهاد دادم که خودشان و مدیران تحت‌امرشان با حضور در منازل شهدا، جانبازان و همه ایثارگران دستگاه خود به دلجویی از آنان بپردازند تا فرهنگ ایثار و شهادت بیش از گذشته آشنا و مأنوس بماند لذا از آنان خواستم تقویم و برنامه یک‌ساله خود را برای حضور منظم هفتگی در منازل ایثارگران ارائه کنند.

 

وی ادامه داد: مرحوم دکتر حسن حبیبی یکی از مخاطبان نامه من بود؛ دو سه ماه بعد از این نامه جلسه‌ای با وی در دفترش داشتم؛ دکتر حبیبی گفت: "از وقتی که نامه تو به دستم رسید، خودم این کار را شروع کرده به دیدار جانبازان و خانواده‌های شهدا می‌رفتم اما دیدم تحملش را ندارم و در دیدار با آنان حالم منقلب می‌شود و بی‌تاب می‌شوم لذا در هفته‌های اخیر ادامه نداده‌ام."؛ او این جملات را در درحالی می‌گفت که چشمانش پر از اشک شده بود.

عضو هیئت رئیسه فراکسیون ایثارگران مجلس همچنین ادامه داد: اتاق معاون‌اول رئیس جمهور در آن دوران در طبقه بالای سالنی بود که جلسات دولت در آن تشکیل می‌شد و برای رسیدن به اتاق دکتر حبیبی باید از کف حیاط هیئت دولت چهل ــ پنجاه پله را طی می‌کردی تا به آن می‌رسیدی. اولین باری که در سال 1378 با او جلسه داشتم، همه پله‌ها را طی کردم تا به اتاقش برسم و این کار برای من به‌عنوان یک جانباز 70% و یک‌پایی سخت بود؛ به اتاقش که رسیدم، حال حرف‌زدن نداشتم؛ اجازه خواستم لحظاتی استراحت کنم تا صحبتم را شروع کنم. او از دیدن این وضعیت من خیلی ناراحت شد و گفت: "از این به بعد هروقت خواستی با من جلسه داشته باشی، خبر بده تا من بیایم پایین".

"وقتی که یکی ــ دو هفته بعد با او قرار جلسه دیگری گذاشتم، او به دفترش سپرد که: وقتی رحمان‌دوست وارد طبقه پایین شد، به من زنگ بزنید بیایم پایین. من طوری عمل کردم که یک ربعی زودتر برسم تا پله‌ها را بالا بروم وقتی رسیدم به دفترش، گفتم: خودم می‌روم بالا. وقتی که رسیدم دفترش یکه‌ خورد و از آنجا بلند شد و گفت: "من که گفته بودم تو به طبقه بالا نیا". آن بزرگ‌مرد دلی نازک و پراحساس داشت و به این موارد هم توجه می‌کرد و حساس بود.

رحمان‌دوست با بیان خاطره‌ دیگری گفت: اولین قدم برای حمایت از ایثارگران را در دولت هفتم (در سال 1378) آقای حسن حبیبی انجام داد، او پیشنهاد ارائه‌شده در مورد عضویت مشاور رئیس‌جمهور در امور ایثارگران کمیسیون اجتماعی دولت را در هیئت دولت به‌رأی گذاشت و با تصویب آن از سال 1378 مشاور رئیس جمهور در امور ایثارگران عضو صاحب رأی در دو کمیسیون اجتماعی و فرهنگی هیئت دولت شد لذا با این اقدام در این کمیسیون از حقوق ایثارگران دفاع شد.

وی اضافه کرد: همچنین او به‌عنوان معاون اول رئیس جمهور به دبیر هیئت دولت دستور داد که هروقت بحث‌های مربوط به ایثارگران در دستور کار دولت قرار گرفت، مشاور امور ایثارگران رئیس جمهور را به جلسه دولت دعوت کرده تا از حقوق ایثارگران دفاع کند. این اقدام نخستین اقدامات قانونی و ایجاد جایگاه رسمی در دولت برای دفاع از ایثارگران به حساب می‌آید.

نماینده مردم تهران در مجلس درباره ویژگی‌های شخصیتی مرحوم حبیبی اظهار داشت: وی دانشمند پرکار و اندیشمندی بود که با تألیف و ترجمه آثار علمی سنگین جامعه‌شناسی و حقوقی (مانند آثار گورویچ) صلاحیت بالای علمی خود را اثبات کرد. حدود پانزده سال پیش یکی از اساتید حقوق دانشگاه شهید بهشتی که به دانشگاه ما هم می‌آمد و تدریس داشت، به من گفت: در دوران تحصیلم در فرانسه با دکتر حسن حبیبی همکلاس بودم و در یک محیط زندگی می‌کردیم. او از تقوای بسیار زیاد دکتر حبیبی در دوران تحصیل در فرانسه و رعایت ضوابط شرعی در خورد و خوراک و ساده‌زیستی او در همه مراحل دوران زندگی در فرانسه یاد می‌کرد.

رحمان‌دوست در پایان گفت: من به‌عنوان کسی که در دوران معاون‌اوّلی دکتر حبیبی در مراجعات مکرر به ریاست جمهوری همواره شاهد مساعدت‌ها و حمایتش از مسایل ایثارگران بودم، روح بزرگ او را تکریم و تقدیس می‌کنم و از درگاه خداوند متعال برایش علو درجات را خواستارم.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا